Akcja rozgrywała się m.in. w Łazienkach warszawskich, gdzie dwór carski zatrzymał się w drodze do Spały. Podkład muzyczny do filmu wykonywano na pianinie przy ekranie.
W 1932 roku kino otrzymało aparaturę dźwiękową, a pierwszym filmem dźwiękowym tu granym był film francuski w wersji oryginalnej, pt. "Spóźniony romans". Wielu mieszkańców Radomia znało język francuski sala więc była pełna.
W lecie 1934 roku kino przebudowano, zainstalowano nową aparaturę dźwiękową firmy "Europa Junjor" i zmieniono nazwę na "ADRIA". Prasa pisała, że teraz kino jest wytworne, na poziomie pierwszorzędnych kin warszawskich. Na inaugurację "Adrii" wybrano znów film francuski w wersji oryginalnej pt. "Kobiety jego życia"
W czasie okupacji niemieckiej kino dalej funkcjonowało , grając dla ludności polskiej. (Dla Niemców przebudowane zostało kino "Apollo" na Placu Jagiellońskim). Wyświetlano tu filmy niemieckie, włoskie, ale i kilkanaście filmów polskich przedwojennych, np: "Znachor", "Testament Prof. Wilczura", "Gehennę" z Lindą Wysocką, "Bolek i Lolek" oraz "Wacuś" z Dymszą i inne. W "Adrii" występowali też artyści warszawscy. I tak, w 1942 roku, dał tu koncerty Chór Juranda, dwukrotnie śpiewał tu Mieczysław Fogg, występowała tu Stefania Górska, balet Tacjany Wysockiej czy rewelesi w spódnicy czyli trzy siostry Burskie.
Podobno na filmach niemieckich było gazowanie kina ("Tylko świnie siedza w kinie"), przyznajś się do tego kombatanci z Szarych Szeregów. Wykonywali je: Ryszard Zawadzki "Wilk", Jerzy Maszczyk "Jurand" i Stanisław Bartkiewicz "Szyszka".
Na początku 1945 roku znów zmiana nazwy na "BAŁTYK". Było kinem premierowym i wielu mieszkańców pamięta jak trudno było dostać bilety na "Zakazane piosenki" w 1948 r., na "Krzyżaków" w 1960 r., czy na "Hubala" w 1973 r.
Sala kinowa spełniała też funkcję sali widowiskowej, teatralnej, imprezowej. Już w pierwszym dniu niepodległości w Radomiu, 3 listopada 1918 roku, w sali "Corso" odbyły się dwa potężne wiece polityczne. Kobiety radomskie żśdały pełni praw politycznych i wyborczych. Przewodniczyła temu wiecowi Maria Kelles-Krauzowa, socalistka, późniejsza prezeska Rady Miejskiej w Radomiu w latach 1919-1926. Drugi wiec zorganizowali robotnicy z PPS i SDKPiL wysuwając postulat rządów robotniczo - chłopskich.
Wieców takich w okresie miedzywojennym było tu dziesiątki. Np. 25 lipca 1920 roku, dwa tysiące obywateli przyrzekało bronić ziemi radomskiej przed inwazją bolszewicką, wzywając pod broń wszystkich mężczyzn w wieku 17-42 lata do Armii Ochotniczej gen J. Hallera.
Śpiew "Roty" niósł sie salą po całej ulicy Moniuszki.
Wielu znanych polityków gościła sala "Corso - Adria". Tomasz Arciszewski, działacz PPS i poseł z Radomia kilkakrotnie tu spotykał się ze swymi wyborcami. Z chłopami spotkał się w tej sali trzykrotny premier Wincenty Witos, był tu też na wiecu przywódca Chrześcijańskiej Demokracji, Wojciech Korfanty ze śląska oraz generał Roman Górecki z BBWR. Na akademii w Dzień Spółdzielczości w 1928 roku wygłosił tu referat Edward Ochab, wówczas szeregowy członek PPS, pracownik spółdzielni spożywców. Później przeszedł do komunistów, w Polsce Ludowej piastował funkcję I Sekretarza KC PZPR i przewodniczącego Rady Państwa.
Nie zawsze bywało spokojnie na wiecach i zgromadzeniach. W listopadzie 1929 roku bojówki BBWR zakłóciły wiec PPS śpiwewaniem "Pierwszej Brygady". Socjaliści odpowiedzieli śpiewaniem swojego hymnu "Czerwony Sztandar", doszło do szarpaniny, policja rozwiązała zgromadzenie.
Duża uroczystość odbyła się w kinie "Bałtyk" 11 sierpnia 1946 roku. Sztandar radomskiej organizacji PSL wręczał w tym dniu sam Stanisław Mikołajczyk, wicepremier Rządu Tymczasowego, a poprzednio premier na emigracji. Przemawiał do chłopów dwukrotnie - na sali i z balkonu do zebranych na ulicy Moniuszki. Bojówki PPR próbowały rozbić uroczystość. Nadaremnie.
Organizowane tu były różnorakie imprezy kulturalne, akademie z występami artystycznymi, koncerty, grano sztuki teatralne. Np. podczas akademii 1-majowej w 1926 roku młodzież z OM TUR odegrała sztukę pt. "W kazamatach Sybiru", a na akademii w dniu imienin Józefa Piłsudskiego w 1925 roku przedstawiono sztukę "Sąd generalski" J. Relidzyńskiego.
W sali przy ul. Moniuszki koncertowały znane radomskie orkiestry dęte: Kolejowa, pod batutą Dominika Kozłowskiego, wojskowa 72 pułku piechoty por. Więckowskiego, a orkiestra Związków Zawodowych pod kierunkiem Stanisława Trześniewskiego na niedzielnych porankach muzycznych prezentowała utwory dla młodzieży szkolnej. Koncertowały tu też radomskie chóry: chór "Lutnia", chór "Pieśni" z żeńskiego Seminarium Nauczycielskiego, czy chór "Hasło" ze Szkoły Technicznej. Wystawiono tu w 1925 roku operetkę "Dziewczynka" w wykonaniu artystów warszawskich na rzecz funduszu na sztandar Straży Ogniowej Fabryki Broni.
Gościli tu słynni pisarze i naukowcy. W roku 1918 wygłosił odczyt znany pisarz, Wacław Sieroszewski, w 1923 roku o ochronie przyrody w Polsce mówił profesor UJ, Władysław Szafer, w1926 roku o twórczości Stefana Żeromskiego mówił Juliusz Kaden - Bandrowski - jeden z najpopularniejszych wówczas pisarzy. Wreszcie w listopadzie 1945 roku zawitała do "Bałtyku" Maria Dąbrowska. (Bywała tu i przed wojną, ale nie w tej sali - świadczą o tym jej "Dzienniki" wydane drukiem w 1988 roku). Swym czytelnikom zaprezentowała fragmenty nowego dramatu pt. "Stanisław i Bogumił" i odpowiadała na pytania.
Długa jest lista zdarzeń, spotkań, uroczystości, które miały miejsce w sali kina "CORSO - ADRIA - BAŁTYK" przez 75 lat
Władysław Machrzyński
Zdjęcia :
